Zasada zachowania pędu, podobnie jak zasada zachowania energii, to jedno z najważniejszych praw rządzących światem przyrody. Zasada ta pozwala wyjaśnić m.in. zjawisko odrzutu występujące podczas wystrzału kuli armatniej, czy też serii pocisków wystrzelonych z karabinu maszynowego.

Wyobraźmy sobie układ kilku ciał znajdujących się w pewnym pomieszczeniu. Załóżmy następnie, że układ ten jest układem izolowanym tj. układem nie wymieniającym masy z otoczeniem, w którym wypadkowa sił zewnętrznych działających na układ ciał jest równa zero. Zasada zachowania pędu dla tak zdefiniowanego układu brzmi następująco:

Czytaj całość

Zgodnie z drugą zasadą dynamiki Newtona źródłem przyspieszenia ciała, o masie różnej od zera, jest stała siła lub wypadkowa sił działająca na to ciało. Skutkiem działania tej siły jest zmiana prędkości ciała, zachodząca w sposób liniowy (zobacz wykres V (t )  dla ruchu jednostajnie przyspieszonego). Wielkością fizyczną związaną z masą i prędkością ciała, informującą o „ilości” jego ruchu, jest pęd, oznaczany małą literą p.

Czytaj całość

O ruchu jednostajnym po okręgu mówimy wówczas, gdy ciało porusza się po okręgu lub łuku okręgu ze stałą wartością bezwzględną prędkości. Wyrażenie bezwzględna wartość prędkości jest tu bardzo istotne, ponieważ w ruchu jednostajnym po okręgu kierunek wektora prędkości $\vec{V}$ ciała ulega ciągłej zmianie i wynosi +V  albo –V.  Ciągła zmiana kierunku prędkości ciała powoduje, że ruch jednostajny po okręgu, pomimo stałej bezwzględnej wartości prędkości ciała, jest ruchem przyspieszonym.

Czytaj całość

Bardzo często rozwiązując zadania z fizyki zaniedbujemy wpływ sił tarcia na ruch ciała, bądź układu ciał. W praktyce jednak, czy nam się to podoba, czy nie, siły tarcia są nieodłączną częścią naszej codzienności, dzięki którym możliwy jest np. ruch samochodów, czy statków. W artykule tym zajmiemy się opisem siły tarcia statycznego i kinetycznego występujących pomiędzy dwoma suchymi powierzchniami.

Czytaj całość

Ciało o masie 4 kg rozpędzało się przez 6 sekund od prędkości V₁  = 12 m/s do prędkości V₂  = 36 m/s. Przez następne 4 sekundy poruszało się z prędkością V₂, a następnie w ciągu 2 sekund wyhamowało do prędkości V₃  = 0 m/s. Oblicz całkowitą drogę s  oraz wartość sił powodujących rozpędzanie oraz hamowanie ciała.

Czytaj całość

Czytaj całość