Gaz doskonały

Gaz doskonały nazywany także gazem idealnym to abstrakcyjny model gazu stosowany przez fizyków do opisu jego podstawowych właściwości. Zadaniem wszelkich abstrakcyjnych modeli stosowanych w fizyce jest uproszczenie opisu (a więc także obliczeń) zjawisk fizycznych zachodzących w danym ośrodku i na tej podstawie w mniej lub bardziej istotny sposób zrozumienie mechanizmów związanych właśnie z tymi zjawiskami.

Gaz doskonały – założenia modelu

• objętość cząsteczek gazu jest zaniedbywalnie mała w porównaniu z objętością naczynia, w którym się znajdują – cząsteczki gazu traktowane są jako punkty materialne, czyli obiekty obdarzone masą, posiadające nieskończenie małe rozmiary,
• cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym, chaotycznym ruchu,
• cząsteczki gazu ulegają wybitnie sprężystym zderzeniom (całkowita energia cząsteczek nie ulega zmianie podczas zderzeń),
• brak wyróżnionego kierunku ruchu w przestrzeni zderzających się cząsteczek gazu,
• brak międzycząsteczkowego oddziaływania pomiędzy cząsteczkami gazu.