Gaz doskonały nazywany także gazem idealnym to abstrakcyjny model gazu stosowany przez fizyków do opisu jego podstawowych właściwości. Zadaniem wszelkich abstrakcyjnych modeli stosowanych w fizyce jest uproszczenie opisu (a więc także obliczeń) zjawisk fizycznych zachodzących w danym ośrodku i na tej podstawie w mniej lub bardziej istotny sposób zrozumienie mechanizmów związanych właśnie z tymi zjawiskami.
Gaz doskonały – założenia modelu
- objętość cząsteczek gazu jest zaniedbywalnie mała w porównaniu z objętością naczynia, w którym się znajdują – cząsteczki gazu traktowane są jako punkty materialne, czyli obiekty obdarzone masą, posiadające nieskończenie małe rozmiary,
- cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym, chaotycznym ruchu,
- cząsteczki gazu ulegają wybitnie sprężystym zderzeniom (całkowita energia cząsteczek nie ulega zmianie podczas zderzeń),
- brak wyróżnionego kierunku ruchu w przestrzeni zderzających się cząsteczek gazu,
- brak międzycząsteczkowego oddziaływania pomiędzy cząsteczkami gazu.
Może to Cię również zainteresuje:
- Prawo powszechnego ciążenia
- Promieniowanie kosmiczne przyczyną powstawania chmur
- Prawo Coulomba – zadanie nr 4
- Arkusz maturalny z fizyki – poziom rozszerzony – rok 2020 („nowa matura”) – zadania nr 5 – 8
- Fale materii. Długość fali de Broglie’a
- Nowe źródło zimnych elektronów